جناب ملک الموت

چند وقت پیش که خبر یکی از شهدای دفاع حرم بی بی رو  میخوندم، به اشاره ای از وصیت نامه ش رسیدم.... وصیت نامه تو این سن !.. یادم افتاد من هنوز وصیت نامه ندارم ... با والده گرام که مطرح کردم ، گفت : حالا چه وقت این چیزاس و از این حرفا نزن دلم یه طوری میشه و من تو زندگی کلی غصه خوردم و .... چه و چه ..

دیگه چیزی نگفتم..رفتم تو فکر.. مرگ  مگه سن و سال میشناسه !.. یاد جمله ی استاد افتادم کلٌ .... ذائقة الموت.. خداوند فرموده همه .. همه مرگ را میچشند، اما نفرموده کی و در چه سنی عموما...

از اون روز هر جا که میرم ، کوچه ، خیابون ، کلاس ، همش به این فکر میکنم من که وصیت نامه ننوشتم ، جناب ملک الموت !